Cedric Brunside (US) support act Fever & The Remedy De Centrale Gent (28-04-2022) report: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info club: De Centrale info artist: Cedric Burnside - Fever & The Remedy © Rootsville 2022

 

Cedric Burnside, een naam die klinkt als een klok in de blueswereld, al was het maar dat hij de kleinzoon is van de befaamde R.L. Burnside en de zoon van Calvin Jackson, drummer bij diezelfde R.L. Een must dus voor de fans van Hill Country-blues, en laat mij nou wel een geweldige fan zijn van dit genre, dat recht uit de buik komt.

Cedric is bezig aan een lange tournée door Europa en komt onder andere op Moulin Blues en op Blues Peer. Gezien een zaal optreden echter heel wat anders klinkt dan op een festival, trok ik naar Gent voor een kleine preview. Cedric's muziek is echter veel meer dan een heropleving van het verleden. Hij heeft de gave om de sound van het verleden te verpakken in een eigentijds jasje. Voor deze uiterst succesvolle vertolking van de Hill Country-blues werd Cedric Burnside reeds twee maal genomineerd voor een prestigieuze Grammy Award en won hij dit jaar deze Grammy voor zijn geweldig album “I Be Trying”, welke werd opgenomen in de huisstudio van Al Green. Bij deze wordt hij op drums bijgestaan door “unk” Artemas Lesueur.

Alvorens we van deze hoofdact konden genieten, dienden we ons eerst door een voorprogramma te worstelen met name Fever & The Remedy. Voor mij een totaal onbekende Belgische band die, als je de aankondioing mag geloven “klinkt als een Tarantino-film die nog gemaakt moet worden”. Ze brengen eigen versies van vergeten R&B-klassiekers in een mengeling van pure garagerock en classy soul. De band bestaat uit Nathalie Van Laecke (zang en percussie), Thijs Louis (gitaar), Pieter Van Buyten (bas) en Laurens Smagghe (drums). Benieuwd was deze bende in de mars had.

Het was de eerste maal dat ik voet zette in de “De Centrale”. Prachtige concertzaal gelegen in een oude Gentse “powerplant” en met een zeer goede akoestiek. Er was echter niet te veel publiek komen afzakken, maar kwantiteit is niet altijd kwaliteit en in de loop van de avond zou blijken dat de aanwezigen meer dan enthousiast waren.

Stipt op tijd en zonder aankondiging begon het viertal van Fever & The Remedy aan hun set. Uiteindelijk bleek het een aangenaam optreden te worden. Vol overgave, punch en ballen werden de songs de zaal in geslingerd te beginnen met ‘Hold My Hand’ en ‘Bumble Bee’. Het klonk goed, Nathalie heeft een goede stem en Louis Thijs trekt duidelijk zijn stek op gitaar. ‘Have Mercy’, het swingende ‘Going Down’, het duistere ‘Voodoo Working’ en ‘She’ll Be Gone’ vervoledigden de set. Goed werk van deze jonge gasten.

Iedereen zat echter te wachten op de “ster” van de avond: Cedric Burnside. Die zich al eveneens stipt volgens het tijdschema, op het podium nestelde en dit alweer zonder aankondiging. Mocht wel fijn mochten ze daarin "De Centrale", hun artiesten eens aankondigen . Soit.

Cedric bedankte het publiek voor de komst en liet al direct weten dat er gedanst mocht worden. Hij koos ervoor om te starten met een korte akoestische set, waarmee hij het publiek meesleepte in de stijl en de geschiedenis doordrenkte traditie van de Hill Country Blues. We werden meegesleept door zijn fantastische “fingerpickin’” techniek en het gestamp van zijn voeten. Al snel begonnen de hoofden te knikken en de voeten te tikken.

Hij bekoorde mij met ‘Love Her Till I Die’, ‘The World Can Be So Cold’ een song uit de Grammy winnende cd ‘I Be Trying’ of ‘Hard To Stay Cool’. Hij nam zelfs de tijd om een grapje van zijn grootvader te vertellen, waarmee iedereen wel smakelijk kon lachen. Het hoofdknikken en voetengestamp veranderde al snel in stevig dansen, al zeker op de eerste rijen, toen de elektrische gitaren hun intrede maakten en "unk" Artemas Lesueur, Cedric’s drummentor, zich bij hem op het podium voegde. De synergie tussen deze twee muzikanten is aanstekelijk, en al snel ging iedereen mee met de stuwende ritmes die ze produceerden.

Nummers van het nieuwste album "I Be Trying", samen met favorieten uit zijn oude repertoire, zoals ‘Step In’, ‘Love Is the Key’, ‘We Made It’ en een bewerking van ‘Keep Your Hands Off Her’ van Jr Kimbrough (die trouwens voorzien is om te verschijnen op zijn volgend album), zorgden ervoor dat het publiek een krachtig optreden voorgeschoteld kreeg. Als beloning voor deze geweldige avond aan het enthousiaste publiek van De Centrale, onthulde Cedric twee totaal nieuwe songs. Deze zouden ook op zijn nieuw album moeten verschijnen. Met ‘Typical Day’ werd deze schitterende set afgesloten onder een daverend applaus en als beloning kreeg het dankbare publiek nog ‘I Be Trying’ op de boterham, om mee naar huis te nemen. Wow, dit is wat ik noem grote klasse en een optreden om in te kaderen.

Hoewel Mississippi Hill Country-blues niet is wat je tegenwoordig op de reguliere radio hoort, laten optredens als deze zeker zien dat wat oud is, gemakkelijk weer nieuw kan zijn, en dat de blues stevig leeft en in goede handen is.

Voor één avond lag "De Centrale" niet in Gent, maar wel ergens in de buurt van Holly Springs, Mississippi en dat was vooral te danken aan de geweldig inzet van 2 mensen Artemas Lesueur en Cedric Burnside, waarvoor onze welgemeende dank !!!

Marcel